in

Bir Yaz Daha Gidiyor

BİR YAZ DAHA GİDİYOR

Bir yaz daha gidiyor

Küçük bir kasaba istasyonunda

Kısacık durup giden trenler gibi

Bir şişe su, bir paket bisküvi

Ve bir iki nefes taze hava

Almak için bile inemeden vagondan

Bir yaz daha gidiyor

Kısacık durup giden trenler gibi

Bir yaz daha gidiyor

Biçerdöverlerin buğday tarlalarına

Ve yol üstü lokantalarının

Uykulu hemşerilere

Giderilmemiş vuslatıyla

Bir yaz daha gidiyor

Uzaktan uzağa elini sallayan

Her şeyden habersiz sevgili gibi

Bir yaz daha gidiyor

Yaktığımız ateşler yapayalnız söndü

Canı burnunda bir duman tütüyor

Issız panayır meydanlarımızda

Oysa göğsümüzde

Kaç yazdan kalmış sevinçler

Buluşmalar ve aşklar taşırken

Ve yeni özlemlere, yeni yolculuklara

Susamışken içimizde turna katarları

Bir yaz daha gidiyor

Ardından bakakaldığımız

Ağırbaşlı bir kayık gibi

Bir yaz daha gidiyor

Hani ırmaklara koşacaktı çocuklar

Hani gün batımlarında toplanıp

Mızıkalar çalacak, düşlere kapılacaktık

Bir yaz daha gidiyor

Aşkın yanı başımızdan geçip gitmesi gibi

İç çekelim ama başımızı dik tutalım

Bir yaz daha gidiyor

Ağlayarak uğurlayalım.

Mehmet Kabakçı

Yazan Mehmet Kabakçı

1984 Besni doğumluyum. Gazi Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmenliği okudum ve halen İstanbul'da bir ortaöğretim kurumunda öğretmenlik yapıyorum. Hayatın ancak iyi kitaplar, iyi müzikler ve iyi filmler için yaşamaya değdiğine inanıyorum.

Öykülerim ve yazılarım çeşitli dergilerde, fanzinlerde yayımlandı. Yazmak da hayatla kurulan güçlü bir ilişki, ancak ben iyi bir okuyucu olmayı her şeye yeğlerim.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

İnsan Eylemlerinde Özgür Müdür?

Garip Bir Coğrafyada Yaşamak Üzerine