Tekrar Selam 2 yılın ardından tekrar burada olmak çok güzel..
Kıskançlık, Friedrich Nietzsche’ye göre, yaşamın önemli bir kısmını oluşturur. Hristiyanlık ise kıskançlıktan utanılması gerektiğini aşılar. Bu duygu ‘şeytanın işareti’ olarak görülür ve bu yüzden gerçekte ne düşündüğümüzü ve ne istediğimizi saklarız. Halbuki kıskandığımız her insan, bizim için bir işaret olarak algılanmalıdır. Günün birinde kim olabileceğimize dair… Gıpta ettiren bir yazar, zengin bir adam veya bir aşçı, senin günün birinde yapabileceklerini ima ediyor olabilir. Friedrich Nietzsche, her zaman istediğimiz şeye ulaşabileceğimizi iddia etmiyordu. Kendi hayatı bunun bir örneğiydi zaten. Tek istediği; insanın en içteki arzularıyla yüzleşmesi, bu arzulara ulaşmak için savaşmasıydı. İnsan ancak ondan sonra asaletle yenilginin yasını tutabilirdi. Bu, ‘üst-insan’ olmak demektir.
