in

Edip Cansever Şiirlerinden 10 Alıntı

Unutulmuş gibiyim ben. Ve insan
Bir bakıma unutulmuş gibidir
Bilmem ki, nasıl anlatmalı, yalnız bile değilim.
Belki de yalnızlıktan
Daha fazla bir şey bu
Unuttum ben kendimi de…

Tragedyalar V

Konuşuyoruz desem konuşmuyoruz da
Ayrı ayrı şeyler düşünüyoruz üstelik
Birbirimize bakarak
Ne seviyoruz ne de sevmiyoruz birbirimizi
Ne varız ne de yokuz gerçekte
İki lamba gibiyiz,iki ayrı yerinden
Aydınlatan odayı

İçerikler

Bulanık çıkmış fotoğraflar gibiydim, görünümsüz
Yalnızdım, karışıktım
Beni tanıyan kimseler yoktu
Hiç yoktu
İçime kapanıktım
Büyük ağaçların altında
Havuzun kırık taşları arasında
Bilmezdim mutluluk nedir

Ruhi Bey ve Limonluktaki Yangın


durup durup böyle hüzünlenmemiz neden
anlamıyoruz da ondan mı
yoksa bir bütün olduğunu mutluluğun
umudun bir bütün olduğunu

Gelincikler

Vaktinden önce anlamanın şaşkınlığı mı
Vaktinde anlamanın sevinci mi
Ya da biraz geç kalmanın
O gereksiz tedirginliği mi
Hangisi

Ama belli ki sonundayız her şeyin
En sonunda.

Dönelim

“Böyle bağırdı biri.
Eski hüzünler kazılardan çıkarılmış heykellerdir Tanrılardır, mezar yazıtlarıdır –
yaşamazlar,
-andırırlar sadece –
Diye ekledi sonra”

İçerikler

Sanki hiçbir şey uyaramaz
İçimizdeki sessizliği
Ne söz, ne kelime, ne hiçbir şey
Gözleri getirin gözleri.

Gözleri

Saatlerce baktığım olurdu, orkideler satılan bir dükkanın
Önündeki çiçek artıklarına
Bir bira çekme makinesine, ne bileyim
Yazısız bir kağıda günlerce baktığım olurdu
Ve yıllarca bir saplantıya
Giderek bakmanın tam kendisi olurdum. Yani ben
Bakmanın düzlüğü ve hiçliği ve sonrasızlığındaki şey

Pesüs

Çok eski bir yerimdeyim, çürüyen bir yerimden geliyorum
Öldüklerimi sayıyorum, yeniden doğduklarımı
Anlıyorum, ama yepyeni anlıyorum bıktığımı
Evlerde, köşebaşlarında değişmek diyorlar buna
Değişmek

Umutsuzlar Parkı

Geçen gün gördüm
Acımayı unuttum
Sevinmeyi unuttum
Ben her şeyi artık unutuyorum
Ama ogeçerken ne yalan söyleyeyim şuramda birağrı duydum

Bir Çiçek Sergicisi Der Ki

Yazan Melih Öz

Bir Yorum

Cevap Yazın
  1. Bu dizeleri de ben ekleyim o halde.

    “Bir kişi bile değilim yalnızlıktan
    Gözlerim ormanlara asılı
    Ağaçlar, kırlar ve şehirler geçiyor kaputumdan
    O kadar geçiyorlar ki, sadece duruyorum
    Bir an bir yerde ölümü tanımazlığımdan.”

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

Yüzlerce Hayvanı Sokaklardan Kurtaran Mehmet Amca, Dayanışma ve Destek Bekliyor

Çaya Neden Bazı Ülkelerde ‘Çay’ Bazılarında ise ‘Tea’ Deniyor?