Buruk Pazar

En anlamlı gündü bizim için pazar. Pazar günleri, kaos dolu bütün haftanın yüküne yorgunluğuna rağmen onun yanında olmayı tercih ederdim. Yok olurdu tüm yorgunluğum. Her gün görüşmemize rağmen pazarı iple çekerdim, ayrıydı pazar bizde, onun adı Kutsal Pazardı bizim için. Onun yanındayken nerede olduğum, ne yaptığım, saatin kaç olduğu hiçbir zaman umrumda olmazdı. Onun yanında olmak, geri kalan her şeyin önemini siliyordu gözümde. Onunla anlam buluyordu her şey. Onunla sevdim her günü en çok da pazarı. Onunla anlam buldu ve onunla yok oldu her şey… Silinsin istedim takvimden pazar ve diğer günler. Kutsal saydığımız bir pazar akşamı terkedildim, artık pazar benim için hüzündü, takvimden silmek istediğim gündü. Yaşamak istemediğim, atlamak istediğim acı bir gündü sanki, bütün bir şehir pazar günü yok olmuştu gözümde.

Adana da her zamankinden soğuktu, hızlıca evime koşup odama kapanıp canım çıkana kadar ağlamayı diledim ama hani ayakları uyuşur da yürüyemez insan, yürümeye çalıştıkça boşa basıyor gibi hissedip düşer ya  öyle olmuştum. Ayaklarım kesilmişti sanki bedenimden hissetmiyordum, öylece çöktüm bir kaldırım kenarına ağladım ağladım sanki gök bile ağlamıştı bana o ağladı ben ağladım terkedilişime, güçsüzlüğüme, çaresizliğime o şahit olmuştu.

Artık o yoktu, yollarımız ayrılmıştı. Bunun verdiği acıyla, birlikte gülerek geçtiğimiz sokaklardan ağlayarak geçtim. Üstelik yalnızdım artık. O günden sonra artık renkli bir yanım kalmamıştı! Siyaha boyanmıştım bütünüyle, ondan sonraki her gün yastı benim için. Bir daha anlam bulmayacaktı hiçbir günüm, bir daha renkli yanım olmayacaktı solmuştu bütün renklerim. Ölenle vedalaşmak zordur derler ama yaşayan biriyle vedalaşmak daha zormuş. Şimdi onunla geçtiğimiz yollara başkasıyla gölgesi düşmüş, kılını bile kıpırdatmadan, canı yanmadan çekip gittiği yere bir gün geri dönerse kaskatı bir duvarla karşılaşacak ama yine gelsin bir pazar günü anlam bulsun yine..

Ve ekliyorum “Ayrılıklar da sevdaya dahil diyor” Atilla İlhan ve ona cevap veriyor Cahit Zarifoğlu; “Oturup konuşsaydık, geçerdi belki her şey. Başını alıp gitmek sevdaya dahil değil”