Gün geçmiyor ki, güzel ve yalnız ülkemizde bir şeylere zam gelmesin, bedava olan bir şey paralı hale gelmesin. Cep delik cepken delik, kevgire döndük be kardeşlik! Meyhanelerin yolunu unutalı çok oldu, şimdi evimizde iki duble içip şu yalancı dünyanın kederinden kaçmak bile mümkünlüğünü yitirdi artık. Acep ne zaman soluduğumuz hava paralı hale gelecek, sevişmelerimize ne zaman vergi konulacak diye kaygıyla bekliyoruz. Yine de güzel günlere dair umudumuzu kaybetmeyeceğiz; “kararmasın yeter ki, sol mememizin altındaki cevahir!”
