1 Mayıs 1886’da, ABD’nin Chicago kentinde işçiler çalışma saatlerinin 8 saate düşürülmesi için grev yaptı. Polisin ateş açması sonucu, çok sayıda işçi öldü ve yaralandı. İşçi liderlerinden Albert Parsons, August Spies, Adolph Fıscher ve George Engel düzmece tanıklar ve kanıtlarla idam edildi. 1889’da II. Enternasyonal, 1 Mayıs’ın, bütün dünyada işçilerin birlik ve mücadele günü olmasını kararlaştırdı. 1 Mayıs tüm dünya emekçilerinin kapitalist sömürü ve baskıya karşı verdikleri mücadelenin sembolü oldu, birbirlerini hiç tanımayan proleterler o günden sonra hep aynı umutla 1 Mayıs günü alanlara aktılar: Sınıfsız ve sömürüsüz bir dünya.
İşçi sınıfını 1 Mayıs’a çağıran afişler ise kolektif hafızayı oluşturan görsel öğeler olarak tarihe kazındı. Aşağıda bazılarını görebilirsiniz.
#1 1947, Meksika
#2 Filistin, 1977
#3 Yugoslavya, 1948
#4 İsrail, 1967
#5 Almanya, 1929
#6 SSCB, 1921
#7 Avustralya, 1942
#8 Fransa, 1936
#9 Vietnam
#10 İran
#11 Doğu Almanya, 1982
#12 Yugoslavya, 1973
#13 SSCB, 1920
#14 Brezilya, 1983
#15 Polonya
#16 Küba, 1983
#17 Güney Afrika, 2007
#18 New York, 1912
#19 Çin, 1967
#20 Türkiye, 1976
