Beni bu noktada asıl kaygılandıran siz yetişkinler değilsiniz. Alışveriş merkezlerinin en alt veya en üst katında kurulan oyun platformlarında eğlendirilmeye çalışılan çocuklar beni endişelendiren. Hiç toprağa basmamış çocuklar yetiştiriyoruz. Domatesin ağaçta mı yerde mi yetiştiğini bilmeyen eminim pek çok çocuk vardır. Çocukların eğitimi alışılagelmiş bir biçimde hemen hemen hep kapalı alanlarda gerçekleştiriliyor. Ayrıca çocukların zamanı, okul dışında kurslara, etkinlikten etkinliğe koşuşturmakla geçiyor. Öyle ki yetişkinlerden daha yoğun plan ve programlara sahip olabiliyorlar. Tablet, bilgisayar, telefon gibi sosyal medya araçlarıyla ne kadar vakit geçirdiklerinden daha hiç bahsetmedik bile.
Çocuklar doğadan bu kadar soyut yetiştirildikleri için yukarıda bahsettiğim yetişkin insanların yaşadığı bütün fiziksel ve ruhsal problemler onlarda da baş göstermeye başladı. Aşırı kilo artışı, duygusal tatminsizlik, doyumsuzluk, dikkat eksikliği, zayıflayan sosyal beceriler hatta küçük yaşta başlayan depresyon, hayattan zevk alamama gibi problemler günümüz çocukların yaşadığı şeyler.
