Ne güzel söylemişti Ahmet Erhan; “Bedenini bir dünya haritası gibi dizlerime  serip de yollar aradım yürümek için İçime çekmek için hava, koklamak için çiçek…”  Fakat olmadı sevgilim....

Uzun zamandır bir çift ayakçıkla dolanıyorum etrafta. Mesele denge değil tabi yeryüzüne uzak olmak. Bakıyorum gözlerimi indirip, tüm bunlar bir apar niteliğinde ve dolayısıyla...